مقایسه تاثیر سیاست های احیا تحت تاثیر تغییر اقلیم به کمک پویایی سیستم‏ها؛ مطالعه موردی زیست بوم دریاچه ارومیه

یافتن راهکارهای پایدار و مقرون به‌صرفه در مدیریت منابع آب یکی از مهمترین چالش‌های پیش‌روی جوامع به‌شمار می‌رود. دریاچه ارومیه به عنوان یکی از بزرگترین دریاچه‏های فوق‏شور از موقعیت استراتژیکی برخوردار است و از مهمترین عوامل تاثیرگذار در منطقه می‌باشد. درحالیکه وضعیت دریاچه ارومیه فاجعه‏بار است، یافتن راهکارهای مدیریتی احیای آن به وضعیت اکولوژیکی پایدار، حیاتی می‏باشد. در مقاله حاضر از دیدگاه پویایی سیستم‌ها به‌منظور بررسی تاثیر سیاست‌های احیای مختلف بر دریاچه ارومیه استفاده شد. تاثیر سیاست‌هایی مانند افزایش بهره‌وری کشاورزی، کاهش سطح زیرکشت آبی، تغییر الگوی کشت و انتقال آب از رودخانه‌های ارس و زاب بر دریاچه بررسی گردید. نتایج بررسی نشان داد که هیچ یک از طرح‌ها به صورت منفرد، در احیای دریاچه ارومیه موثر نیستند. سیاست افزایش بهره‏وری آبیاری، تغییر الگوی کشت و کاهش سطح زیرکشت بیشترین تاثیر را در افزایش تراز دریاچه دارد و در صورت اعمال دقیق در حدود 8 سال سبب احیای دریاچه ارومیه خواهند شد.